پیام وزیر آموزش وپرورش به مناسبت هفته بزرگداشت مقام معلم منتشر شد.
متن کامل این پیام بدین شرح است:
دوازدهم اردیبهشت ماه سالروز شهادت معلم فرزانه ، فیلسوف عالیقدر و گرانمایه ، شهید مرتضی مطهری ، آغازگر هفته ی معلم و یادآور شکوه و عظمت مردان و زنان پاکباخته و فرهیخته ای است که در تاریخ پرافتخار این سرزمین ، در حریم مقدس مدرسه و فضای آسمانی آموزش و پرورش زیباترین جلوه های عشق و ایثار را در کسوت معلمی در نگارخانه ی هستی به تصویر کشیده اند . آنانی که سرچشمه فیاض ادب و معرفت اند و نسل های پی درپی را از زلال دین و دانایی بهره مند می‌سازند.
رسالت سترگ آموزش و پرورش در تربیت نیروی انسانی خلاق ، فکور ، اندیشمند و پای بند به ارزش های دینی و اخلاقی بی گمان مرهون کوشش خستگی ناپذیر آموزگاران و معلمانی است که با همت و تلاش مضاعف ، نگاه بلند خویش را به افقی معطوف داشته اند که ایرانی مقتدر ، آباد و دانش‌محور در سایه رهنمودهای حکیمانه و خردمندانه مقام معظم رهبری ، میوه‌ی به بار نشسته‌ی آن خواهدبود.
ایران اسلامی در آغازین سال از دهه ی « پیشرفت و عدالت » با حمایت دولت خدمتگزار در تدارک تحولی بنیادین و جهشی بزرگ به سمت تعالی است که کلید واژه های این تحول عظیم در دستگاه بزرگ آموزش و پرورش با اهتمام و اندیشه اعجازگر شما معلمان عزیز و راسخ قدم معنا می‌یابد.
اینجانب به عنوان خادمی کوچک از میان جمع بزرگ و با صفای معلمان بزرگوار ، ضمن تبریک گرامیداشت روز و هفته معلم ، ملت بزرگ ایران اسلامی را به حضور و شرکت در این بزرگداشت و تکریم مقام و منزلت شامخ معلم در اهتمام به فراهم کردن زمینه های بهره مندی بیشتر از مراتب علم، فضیلت ، اخلاق و عشق به خدمت آنان فرا می خوانم .
عزم و پایداری همکاران فرهنگی خود را همسو با برنامه های دولت کریمه در تحقق پیشرفت و عدالت در سالی که موسوم به « همت و کار مضاعف » است می ستایم و امیدوارم دانش آموزان عزیز درس شیرین خودباوری ، هویت و ارزش مداری را به عنوان ارمغانی از معلمین در کارنامه ماندگار خویش به ثبت رسانده و به آیندگان هدیه کنند.
تعلیم و تعلم از شئون الهی است و خداوند، این موهبت را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و چنین شد که تعلیم و تعلم به صورت سنت حسنه آفرینش درآمد. انسان نیز با پذیرش این مسئولیت، نام خویش را در این گروه و در قالب واژه مقدس معلم ثبت کرده است. معلم، ایمان را بر لوح جان و ضمیرهای پاک حک می کند و ندای فطرت را به گوش همه می رساند. هم چنین سیاهی جهل را از دل ها می زداید و زلال دانایی را در روان بشر جاری می سازد. دغدغه معلم همیشه این است که حیات بشر، بر مدار ارزش ها و کرامت انسانی بچرخد و شناخت خدا و مکتب و دین، همت اساسی آدمی باشد و هیچ بیگانه ای را مجال تجاوز به فرهنگ ارزشی دین و میهن فراهم نیاید. در این مسیر خطیر، بزرگانی گام نهاده اند که نام شان بر تارک زمان می درخشد. علامه شهید استاد مرتضی مطهری از همین طایفه مقدس است که در سنگر تعلیم و تعلم، به قله های رفیعی دست یافت تا آن جا که معمار انقلاب اسلامی ـ که خود معلمی بزرگ است ـ همه آثارش را مفید می داند و بهره برداری از آن ها را سفارش می کند.
مفهوم علم
امروزه در زبان پارسی و عربی کلمه علم به دو معنای متفاوت بکار برده می شود:
1- معنای اصلی و نخستین علم، دانستن در برابر ندانستن است. قرآن کریم به این معنا اشاره دارد که هل یستوی الذین یعلمون و الذین لا یعلمون؛ آیا یکسانند آنان که می دانند و آنان که نمی دانند.(زمر/ 9) از این منظر به همه دانستنی ها صرف نظر از نوع آن ها علم گفته می شود مطابق این معنا، اخلاق، ریاضات، فقه، دستور زبان، مذهب، زیست شناسی و نجوم همه علم اند... کلمه Knowledge در انگلیسی وConnaissance در فرانسه معادل این معنا علم اند.
2-کلمه علم در معنای دوم منحصراً به دانستنی هایی اطلاق می شود که بر تجربه مستقیم حسی مبتنی باشند. علم در این جا در برابر همه دانستنی هایی قرار می گیرد که آزمون پذیر نیستند. اخلاق(دانش خوبی ها و بدی ها) متافیزیک(دانش احکام و عوارض مطلق هستی) عرفان(تجارب درونی و شخصی) منطق(ابزار هدایت فکر) فقه، اصول، بلاغت، و ... همه بیرون از علم به معنای دوم آن قرار می گیرند و همه به این معنا غیر علمی اند کلمه SCIENCE در انگلیسی و فرانسه معادل این معنا علم اند. دیده می شود که علم در این معنا بخشی از علم به معنای اول را تشکیل می دهد و به سخن دیگر علم تجربی نوعی از انواع دانستنی های بسیاری است که در اختیار بشر می تواند قرار گیرد. رشد علم به معنای دوم عمدتا از آغاز دوره رنسانس به بعد است در حالی که علم به معنای مطلق آگاهی(معنای اول) تولدش با تولد بشریت هم آغاز است. آیه قرآنی خلق الانسان علمه البیان؛ خداوند رحمن انسان را آفرید و بیان را به وی تعلیم داد(رحمن/4و3) بهترین موید این معناست.
معنای عالم با توجه به دو تعریف از علم
ـ در نگاه اول به علم که نگاه ترکیبی به معرفت است خداوند معلم اول و پیامبر معلم ثانی است چرا که پس از تعلیم آدم توسط خداوند دستور قال یا آدم اننبئهم باسمائهم؛ ای آدم ملائکه را به این اسماء آگاه ساز(بقره 33) به آدم(ع) داده شده این بدان جهت است که اساساً هدف آفرینش انسان با علم و معرفت پیوند ناگستنی دارد در بیان رسا و جامع سید شهیدان امام حسین(ع) این معنا به خوبی روشن است که: ما خلق العباد الا لیعرفوه، فاذا عرفوه عبدوه؛ بندگان را نیافرید مگر برای آن که او را بشناسند پس چون او را شناختن عبادت اش خواهند کرد. در این معنا هدف از ارسال معلم ثانی ارائه معرفتی است که انسان بواسطه آن به عبادت می رسد. هو الذی بعث فی الامیین رسولاً منهم تیلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه و ان کانوا من قبل لفی ضلال مبین؛ اوست خدایی که پیامبر بزرگوار از میان شان برانگیخت تا بر آنان آیات وحی را تلاوت کند و آنان را پاک سازد و شریعت کتاب و حکمت الهی را بیاموزد که پیش از این همه در ورطه جهالت و گمراهی بودند(جمعه/2) در این آیه همه علوم از جمله بیان، اخلاق، تعلیم کتاب و حکمت، برای رهایی از گمراهی و یافتن راه هدایت(عبادت) توسط پیامبر(ص) معرفی شده است. در نگاه دوم که نگاه تفکیکی به شاخه ای معرفت است. معلم اول ارسطو است چرا که وی نخستین واضع علم منطق بود... و راه دلیل و برهان منطقی را باز نمود و معلم ثانی نیز ابونصر فارابی است بخاطر آن که او اول بار کتب حکمت یونانی را که ارسطو و غیره تحریر کرده اند از یونانی به عربی ترجمه کرد و تعلیم داد.
ارزش و مقام معلم
شرافت و مرتبت معلم زمانی اهمیت دارد که بتواند شأن خداوند و پیامبران را در وجود خود محقق سازد و پیوند انسان به هدف متعالی خلقت یعنی عبادت را برقرار سازد. لذا در این تعریف شهید مرتضی مطهری یکی از آن معلمان راستین است که اولاً با نگاه ترکیبی به همه معارف بشری نظر می کند و ثانیا تمامی تلاش های علمی و عملی را مقدمه ای برای عبادت می داند و در این راه به مرحله سوم دینداری راه می یابد و با شهادت، عبادت عملی و علمی خود را کامل می سازد. به همین مناسبت روز شهادت این بزرگ مرد فرزانه(11اردیبهشت) را روز معلم نامیدند.
هنر معلمی:
معلمی شغل و حرفه نیست، بلکه ذوق و هنر توانمندی است معلمی در قرآن به عنوان جلوه ای از قدرت لایزال الهی نخست ویژه ذات مقدس خداوند تبارک و تعالی است. در نخستین آیات قرآن که بر قلب مبارک پیغمبر اکرم(ص) نازل شد، به این هنر خداوند اشاره شده است: اقرا باسم ربک الذی خلق، خلق الانسان من علق، اقرأ و ربک الاکرم، الذی علم بالقلم، علم الانسان ما لم یعلم(علق:1ـ 5) بخوان به نام پروردگارت که جهانیان را آفرید. انسان را از خون بسته سرشت بخوان! و پروردگارت کریم ترین است همان که آموخت با قلم، آموخت به انسان آن چه را که نمی دانست.
در این آیات خداوند، خود را معلم می خواند و جالب این که معلم بودن خود را بعد از آفرینش پیچیده ترین و بهترین شاهکار خلقت، یعنی انسان آورده است. مقام معلم بودن خدا، بعد از آفرینش قرارداد. نوعی انسانی را که هیچ نمی دانست، به وسیله قلم آموزش داد که این از اوج خلاقیت و هنر شگفت خداوند در امر آفرینش حکایت دارد:
چو قاف قدرتش دَم بر قلم زد
هزاران نقش بر لوح عدم زد
از این رو، می توان گفت که هنر شگفت معلمی از آن خداوند عالم است.
شهید ثانی درباره هنر معلمی خداوند می فرماید: خداوند از آن جهت به وصف (اکرمیت) و نامحدود بودن کرامت اش، توصیف شد که علم و دانش را به بشر ارزانی داشته است. اگر هر مزیت دیگری، جز علم و دانش، معیار فضیلت به شمار می رفت، شایسته بود همان مزیت با وصف(اکرمیت) در ضمن این آیات همراه و هم پا گردد و آن مزیت به عنوان معیار کرامت نامحدود خداوند به شمار آید. کرامت الهی در این آیات با تعبیر الاکرام بیان شده است. چنین تعبیری می فهماند که عالی ترین نوع کرامت پروردگار نسبت به انسان با والاترین مقام و جایگاه او، یعنی علم و دانش هم طراز است. به همین جهت امام خمینی(ره) می فرمود: معلم اول خدای تبارک و تعالی است به وسیله وحی؛ مردم را دعوت می کند به نورانیت؛ دعوت می کند به محبت؛ دعوت می کند به مراتب کمالی که از برای انسان است.
معلّمی برتر از شهادت
حضرت امام جعفر صادق(ع) می فرمایند: هنگامی که روز قیامت شود، خداوند تمام انسان ها را جمع می کند و چون ترازوی اعمال نهاده شد و خون شهیدان را با مرکب قلم عالمان و معلمان بسنجند، ارزش مرکب آنان بر خون شهیدان فزونی خواهد داشت. این ارزش بدان جهت است که شهیدان در سایه علم و تربیت معلمان و تعلیم شایسته آنان به خدا راه یافته و لیاقت شهادت نصیب شان شده است.
توصیه امام سجاد(ع) به دانش آموزان
امام سجاد(ع) در زمینه حفظ حقوق معلم می فرماید: حق معلم بر تو آن است که همواره، با دیده تعظیم و تکریم به او بنگری، مجلس او را گرامی بداری و به سخنانش با دقت گوش دهی، رو به جانب او بنشینی و صدایت را در حضورش بلند نکنی.
لزوم دلسوزی معلم نسبت به شاگرد
مرحوم شهید ثانی در مورد لزوم دلسوزی معلم نسبت به شاگرد می نویسد: معلم باید درباره شاگردان، خواهان اموری باشد که نسبت به آن ها، در خود احساس علاقه و دوستی کند. و از هر گونه شر و بدی که برای خویش نمی پسندد برای شاگردانش نیز نپسندد؛ زیرا این گونه دلسوزی و برابر اندیشی نسبت به شاگردان، حاکی از کمالِ ایمانِ معلم و حُسن رفتار و برادری، نمایان گر روح تعاون و همبستگی معلم نسبت به آنان می باشد.
حقوق معلم در آینه فرمایشات حضرت سجاد(ع)
حضرت سجاد(ع) در فرمایشات خود سفارش بسیاری در حفظ حقوق معلم از سوی شاگردان دارند و می فرماید: حق کسی که عهده دار تعلیم توست آن است که او را بزرگ شماری و مجلس او را سنگین بداری و نیکو به وی گوش فرا دهی و روی خود را بر او کنی و با او بلند سخن نگویی و کسی را که از او چیزی می پرسد تو پاسخ ندهی و بگذاری که خود او پاسخ گو باشد و در مجلس او با هیچ کس به صحبت ننشینی و در محضر او بدگویی از کسی نکنی و اگر از او در نزد تو بدگویی شد از او دفاع کنی و عیب پوشش باشی و فضایل و مناقب او را آشکار کنی و با دشمن اش هم نشینی نکنی و با دوستش دشمنی نورزی؛ پس چون چنین کردی، فرشتگان خدای تعالی به سود تو گواهی خواهند داد که مقصد و مقصود تو از او و فرا گرفتن دانش او فقط برای خدا بوده نه به خاطر مردم.
معلمی در کلام امام خمینی(ره):
نقش معلم در جامعه، نقش انبیاست؛ انبیا هم معلم بشر هستند. تمام ملت باید معلم باشند؛ فرزندان اسلام تمام افرادش معلم باید باشند و تمام افرادش متعلم.
معلم در سخنان مقام معظم رهبری:
دست توانای معلم است که چشم انداز آینده ما را ترسیم می کند. اگر می بینید که امیرمؤمنان، مولای متقیان علی(ع) می فرماید: من علمنی حرفاً فقد صیرنی عبداً؛ هر کس چیزی به من بیاموزد، مرا غلام خویش کرده است. این بیان برای ما درس است تا معلمان، قدر خود را بدانند و تشخیص دهند که چقدر، وجود آن ها در سرنوشت یک ملت مؤثر است.
معلم در کلام استاد مطهری:
معلم باید نیروی فکری متعلم را پرورش دهد و او را به سوی استقلال رهنمون شود. باید قوه ابتکار او را زنده کند؛ یعنی در واقع، کار معلم آتش گیره دادن است. فرق است میان تنوری که شما بخواهید آتش از بیرون بیاورید و در آن بریزید تا آن را داغ کنید و تنوری که در آن هیزم و چوب جمع است و شما فقط آتش گیره از خارج می آورید و آن قدر زیر این چوب ها و هیزم ها قرار می دهید که این ها کم کم مشتعل شود.
مقام معلم
می توان در سایه آموختن
گنج عشق جاودان اندوختن
اول از استاد، یاد آموختیم
پس، سویدای سواد آموختیم
از پدر گر قالب تن یافتیم
از معلم جان روشن یافتیم
ای معلم چون کنم توصیف تو
چون خدا مشکل توان تعریف تو
ای تو کشتی نجات روح ما
ای به طوفان جهالت نوح ما
یک پدر بخشنده آب و گل است
یک پدر روشنگر جان و دل است
لیک اگر پرسی کدامین برترین
آن که دین آموزد و علم یقین(شهریار)
منبع: ایرنا
